Dat ging snel, na twee bijzondere weken zijn we zaterdagavond om kwart over negen aangekomen in Heerenveen. De laatste dagen in Servië hebben we de boom en de kluisjes afgeschilderd, en hebben we voor de laatste keer kinderwerk gedaan in Novo Milosevo. Donderdag, onze laatste dag in Servië, hebben we gevuld met een hike in het prachtige natuurgebied Fuska Gora, net onder Novi Sad. S’ avonds hebben we met het team afgesloten.

We zijn dankbaar voor de veilige terugreis en kijken terug op een fantastisch mooie tijd.

Woensdag was een gedeelte van de groep in Novo Milosevo om daar voor de laatste keer kinderwerk uit te voeren. De rest van de groep hield zich in de school bezig met het afschilderen van de boom en kluisjes, ook werden er strepen magneetverf op de wanden geverfd.

Deze magneetverf hebben wij vooraf aan deze reis gedoneerd gekregen van de Magnetic Company. Dit bedrijf was erg enthousiast over dit project en stuurde ons twee grote blikken magneetverf en een heleboel magneten. We hebben een deel van de verf opgebruikt en het de rest van de verf daar achtergelaten voor verder gebruik in de school. Via deze weg willen we dit bedrijf dan ook hartelijk bedanken voor deze gift. Er werd meteen al enthousiast gebruik van gemaakt en als de kinderen weer naar school gaan zullen zij hieraan vast erg veel plezier beleven. 

Omdat donderdag de laatste dag in Servië was en we alle klusjes afgerond hadden, besloten we met de hele groep het natuurpark Fuska Gora te bezoeken. Het was erg lekker weer en de wandeling door de bergen en langs een mooi blauw meer was meer dan geslaagd. Voldaan begaven we ons weer naar school en een deel van de groep koelde nog even lekker af in de Donau. 

• 

’S avonds hadden we met het hele team afsluiting van deze twee weken. We hebben met elkaar gegeten en hierna geëvalueerd over de belevingen. Het was bijzonder om zowel van de Nederlandse mensen als met de Servische mensen te horen wat indruk had gemaakt en wat voor verhalen als herinnering zouden blijven bestaan. 

Vrijdagochtend zijn we na afscheid te hebben genomen van Pier en Joke rond een uur of tien vertrokken. De eerste uurtjes hebben we helaas enige vertraging opgelopen bij de grensovergang. Maar hierna verliep onze reis voorspoedig. Na een overnachting in Praag zijn we de volgende dag begonnen aan onze laatste kilometers. Zaterdagavond hebben we voor de laatste keer met elkaar gegeten waarna we begonnen aan het laatste uurtje. Om kwart over negen ’s avonds kwamen we aan in Heerenveen waar we ondanks de harde wind door onze ouders/vrienden werden ontvangen.

We willen u via deze weg bedanken voor het volgen van ons avontuur, we zullen op 29 september in Elim het een en ander over onze reis vertellen maar voor die tijd mag u ons natuurlijk altijd vragen om een indruk van onze reis. 

De afgelopen dagen zijn we enorm druk geweest. We hebben ons in een nieuwe plaats ingezet op het gebied van kinderwerk. Deze plaats, Novo Miloševo, is ongeveer anderhalf uur rijden vanaf de school waar we verblijven. Het aantal kinderen wat we daar mogen ontvangen is vaak rond de twintig, daarom hebben we ervoor gekozen met de helft van de groep dit kinderwerk te verrichten. De andere helft van ons (telkens een andere groep) blijft in de school om hier nog het een en ander aan schilderwerk en opknap klusjes te doen.

Na twee kerkdiensten, ontzettend veel eten en een lekker rustig middagje tussendoor, was onze zondag alweer voorbij. De eerste dienst die we mochten bijwonen vond plaats in het gebouw tegenover het appartement van Pier en Joke, wat ons ook de gelegenheid gaf hier een kijkje te nemen. Na de dienst hebben we heerlijk geluncht en hierna zijn we met elkaar terug gegaan naar ons verblijf. Eenmaal hier aangekomen zijn we opgesplitst, een groep ging te wandelen en een andere groep ging naar de Donau om te zwemmen. Rond een uur of vijf hebben we elkaar weer opgezocht en zijn we richting huis gegaan om hier de avonddienst bij te wonen, waarin Pier voorging.

Maandag is er voor het eerst een ploeg van zes van ons richting Novo Miloševo gereden om hier van ongeveer 10:00 tot 13:00 bezig te zijn. Deze ploeg begon met het verhaal van de Schepping. Ondertussen werd er in het schoolgebouw hard gewerkt aan de kluisjes en aan een beschildering op de muur. Toen om half drie de Ploeg uit Novo Miloševo weer terug was, zijn we met een deel van de groep richting het winkelcentrum gegaan. De rest van de ploeg heeft zich eerst nog opgefrist en is daarna ook richting dit winkelcentrum gegaan. Hier hebben we met z’n allen gegeten waarna we nog even met elkaar hebben gewinkeld.

Dinsdag is er opnieuw een ploeg voor het kinderwerk in de auto gestapt, met warm weer hebben we ons opnieuw voor de kinderen in deze arme wijk ingezet. We hebben met elkaar gesport, geknutseld, gezongen en geluisterd. ‘S middags zijn we als volledige groep naar een museum geweest in Novi Sad. En nu zitten we te genieten in de schaduw, uitgeput en toe aan een lekker rustig avondje.

Donderdag
Na een geslaagde strandmiddag zijn we weer teruggegaan om voor de laatste keer kinderwerk te mogen doen in Novi Sad. Deze kindermiddag stond in het teken van het Evangelie. We hebben door middel van het wandkleed, wat een tijd lang in het Elim-gebouw heeft gehangen, het verhaal van Jezus verteld. Het was mooi om te zien hoe geconcentreerd de kinderen waren, het voelde echt alsof God ons hielp bij de onderdelen die we hadden voorbereid.

Als knutselwerk hebben we, naar aanleiding van het verhaal, een houten plankje met vier symbolen gemaakt. Deze vier tekens beschrijven het Evangelie. Het was bijzonder om te zien hoe zowel de kinderen als de ouders goed meewerkten aan dit knutselwerk. We hadden van te voren onze twijfels over de uitwerking van deze knutselopdracht. Deze twijfels hebben we van te voren in gebed gebracht, we zijn enorm dankbaar dat God het uiteindelijk op deze manier heeft geleid.

Vrijdag
We hielden ons vooral bezig met het schilderen van de kamers en het schuren van de kluisjes. Dit nam de hele ochtend en middag in beslag.
’s Avonds gingen we naar het concert van Hanne de Vries. Samen met vier meiden uit de omgeving hebben we een bijzondere avond gehad. Het was leuk om ook een andere groep jongeren uit Nederland te ontmoeten, ook zij waren hier op werkvakantie. We sloten de avond af met veel gelach en natuurlijk met chips.

Zaterdag
Vandaag ging de wekker om kwart voor zes. Drie van ons zijn samen met Jeremiah (de plaatselijke voorganger) naar Novo Miloševo vertrokken om daar voorbereidingen te treffen voor het kinderwerk, wat we hier volgende week uitvoeren. De rest van de groep bleef in de school om zich bezig te houden met andere werkzaamheden. Vanmiddag hopen we nog een moment vrij te hebben voordat we vanavond, samen met Pier en Joke, naar een van de armste wijken van Novi Sad gaan.

Na een geslaagde maandagmiddag, waarin we met de kinderen uit de buurt activiteiten hebben gedaan zoals: sport en spel, bijbelverhaal en knutselen, hebben we samen met Pier en Joke gegeten in de tuin en kregen we van Pier liedjes aangeleerd in het Servisch. Dinsdagochtend zijn we begonnen met het verven van de plafonds in beide lokalen. Ondertussen werden er ook wasje gedraaid en kinderwerk onderdelen voorbereid. Tot een uur of 3 zijn we bezig geweest met het schilderen waarna we onder het genot van een bakje koffie of thee een (door de vrouw van de plaatselijke voorganger gemaakte) perzik-cake hebben gegeten. De kinderactiviteiten verliepen dit keer beter dan de eerste keer, mede omdat iedereen wist wat hij of zij kon doen en we beter wisten wat er van ons verwacht werd.

Toen het kinderwerk bijna ten einde was, werd er nog fanatiek gevoetbald door een ploeg jongens inclusief een aantal jongens van onze groep. Dit spel eindigde alleen niet zoals gepland, Jeroen viel waardoor hij een tijd lang niet goed kon ademhalen, na ongeveer 40 minuten is er door de leiding toch een ambulance gebeld, mede omdat Jeroen weinig vooruitgang boekte in het onder controle krijgen van zijn ademhaling. Eenmaal door de artsen onderzocht op een van onze etenstafels bleek dat het allemaal meeviel. Jeroen kan nog niet volledig functioneren vanwege zijn rugpijn maar we zijn dankbaar voor de gebeden en de betrokkenheid die gevoeld werd.

Woensdag werd er wisselvallig gewerkt. Er waren veel pijntjes waardoor de werkploeg wat werd uitgedund, dit was te merken bij zowel het verfwerk als het kinderwerk. Het had ook wel weer zijn positieve uitwerking omdat je meer op elkaar ingespeeld raakt. Als groep hebben we zo onze ups-and-downs, maar we leren elkaar steeds beter kennen en ook hoe we goed met elkaar om kunnen gaan. Nadat de kinderen weg waren, zijn we geëindigd met een waterballonnen gevecht. ’s Avonds hebben we de dag goed met elkaar afgesloten door lekker te eten in het centrum van Novisad.

We hebben gemerkt dat we de afgelopen dagen veel tegenslagen te verduren hebben gekregen en dat dit werk veel van ons vraagt. Zowel geestelijk als lichamelijk zijn er mankementen, koorts, vermoeidheid en stress. We willen dit dan ook als gebedspunt bij jullie neerleggen.

Terwijl we dit schrijven, is onze eerste vrije dag begonnen. Nadat iedereen langzaam uit bed is gekropen, staat voor vanmiddag de Donau op de planning. Hier hopen we uit te kunnen rusten en eventueel verkoeling in het water te vinden. Aan het eind van de middag hebben we voor de laatste keer de kinderen uit deze buurt over de vloer. We sluiten af door het Evangelie te vertellen. Volgende week gaan we naar een buitenwijk ten noorden van Novi Sad, waar we met een andere groep kinderen zullen werken.

Na een lange reis en twee warme nachten zitten we nu in de tuin van ons verblijf in Novi Sad. Het verblijf is tegelijkertijd ook de school waarin we verschillende klussen gaan uitvoeren. Ook hebben we hier de komende tijd aan het eind van de middag activiteiten met de kinderen uit de buurt.

Zaterdag Onze reis verliep voorspoedig. Zaterdagochtend vertokken we rond 6 uur vanaf de MacDonalds in Heerenveen, met drie volle auto’s aan bagage en 12 enthousiaste druktemakers. Rond half 9 ’s avonds kwamen we aan in Hostel Bratislava te… (u raadt het al) Bratislava.

De eerste dag hebben we ongeveer 1200km gereden. Toen we eenmaal bij ons hostel aankwamen leek het alsof we in een gevangenis zouden overnachten. Gelukkig, de eerste indruk zegt niet altijd alles. De binnenkant van ons verblijf zag er keurig en verzorgt uit en we hadden een lekker bed om in te slapen.

Zondag
Na een warme nacht waren we allemaal voor de wekker uit weer klaar om te gaan. Met nog een kleine 500km op de teller stapten we opnieuw de auto in om via Hongarije naar de grensovergang van Servië te gaan. We hadden van Kornelia (de contactpersoon vanuit Servië) gehoord dat de grensovergang nogal een situatie op zich was. Gelukkig kregen we van Kornelia een andere route toegestuurd, die voor een grensovergang zonder wachttijd zorgde. Wel duurde onze reis door Hongarije wat langer door de slechte wegen en een gemiddelde snelheid van 80 km per uur. 

Rond een uur of 5 kwamen we aan op onze bestemming. Na een rondleiding van Kornelia en haar man hebben we een stuk gebak gehad om de verjaardag van Sarah te vieren. Daarna zijn we in het centrum van Novi Sad wat gaan eten. Voldaan en met de buikjes vol stapten we gauw in onze bedden. Ook in Novi Sad hadden we een warme nacht voor de boeg. 

Maandag
Vanochtend hebben we een heerlijk ontbijt genoten. Hierna heeft ons eerste team-overleg plaatsgevonden met hieraan vooraf een ontmoeting met Pier en Joke, de ouders van Kornelia en andere medewerkers. Na een korte overdenking hebben we de plannen voor de rest van de dag besproken. 

De eerste klusjes bestonden uit het onkruid wieden in de speeltuin en het schilderklaar maken van twee lokalen. Nu zitten we met een zachte bries en wat regendruppels buiten onder een afdak deze blog te schrijven. Straks komen de kinderen voor de eerste activiteiten.

We zijn erg dankbaar voor de manier waarop onze reis verliep en voor het warme ontvangst. We kijken uit naar wat er de komende twee weken op ons pad komt.

Hoi! Leuk dat je onze blog komt bekijken.

De afgelopen maanden zijn we druk bezig geweest met sponsor-activiteiten, we zijn gestart met de verkoop van ingezamelde spullen op koningsdag en de cake-verkoop in de kerk. De maanden daarna hebben we bij heel veel mensen uit de gemeente ramen gewassen en tuinklusjes gedaan. Deze actie was meer dan geslaagd, de aanvragen bleven maar komen!

Ook hebben we veel flessen ingezameld. Dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat we ruim 4000 euro hebben opgehaald! Een enorm bedrag. We zijn de gemeente Elim en anderen die hun bedrage hiervoor hebben geleverd dan ook heel erg dankbaar.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Dit ramen wassen was financieel gezien een goede zet maar het zorgde ook voor een goede samenwerking en voorbereiding op wat ons in Servië te wachten staat. We hebben elkaar beter leren kennen door het samenwerken wat erg fijn is, (en handig aangezien we 2 dagen met elkaar in de auto moeten zitten.) 2 vliegen in 1 klap dus. 😉

Zaterdagochtend begint onze reis naar Novi Sad, dit betekent dat we deze week druk bezig zijn met de laatste voorbereidingen.
We kunnen niet wachten om in de auto te stappen en op reis te gaan. Hopelijk gaan we een hele mooie reis tegemoet waarin we de mensen daar goed kunnen helpen en daarbij iets mogen uitdragen.

PS. Wil je elke keer als wij iets nieuws op deze blog plaatsen een melding krijgen? Dat kan! Wanneer je je e-mailadres onderaan de homepagina invult, krijg je een melding via de mail.